-
1 dziecięc|y
adj. 1. (dziecka, dla dziecka) [głos, uśmiech] child’s, children’s; [książki, obuwie, odzież, szpital] children’s; [przyjaźń, zażyłość] childhood attr.- dziecięce lata childhood- usłyszeliśmy radosny dziecięcy głosik we heard a happy childish voice- słychać było (ich) dziecięce dziecięce głosiki we could hear (the) children’s voices- z ufnym, dziecięcym uśmiechem na twarzy with a trusting childlike smile2. (typowy dla dziecka) [ufność, zachowanie] childlikeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dziecięc|y
См. также в других словарях:
dziecięcy — «dotyczący dziecka lub dzieci, będący ich własnością lub dla nich przeznaczony; właściwy dziecku, taki, jak u dziecka» Dziecięce lata. Dziecięcy wiek. Dziecięcy głos, uśmiech. Literatura dziecięca. Balet dziecięcy. Szpital dziecięcy … Słownik języka polskiego
cielęcy — 1. Cielęcy wiek, cielęce lata «lata dziecięce lub młodzieńcze; wczesna młodość»: (...) francuszczyzna Adasia była dostateczna, gdyż w latach cielęcych miał bonę – Francuzkę. K. Makuszyński, Szatan. 2. Cielęcy zachwyt, cielęce uwielbienie itp.… … Słownik frazeologiczny
dzieciństwo — n III, Ms. dzieciństwowie, blm «pierwszy okres życia człowieka; lata dziecięce» Dzieciństwo spędził na wsi. Znali się od dzieciństwa. Polały się łzy me czyste, rzęsiste, na me dzieciństwo sielskie, anielskie. (Mickiewicz) … Słownik języka polskiego
świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po … Słownik języka polskiego
